Vier weken geleden vertelde ik over mijn ambities voor De Slag om November. Vandaag vertel ik hoe dat beviel, want in vier weken leerde ik van alles. Zo meldde ik mij aan voor het forum, waarop ik op wat ❤️’tjes na stil bleef. Toch niet mijn ding. Schrijven doe ik alleen en voor vragen heb ik voldoende privé-hulplijnen en redacteurs om me heen. Iedere dag minimaal een uur schrijven bleek onhaalbaar. Sommige werkdagen waren zo druk dat ik 's avonds niets meer deed dan Candy Cr

Al maanden beleef ik plezier aan een specifieke scène in Verloren Dromen. Pap en mam zijn kampioen bord leeg eten; als zij klaar zijn, zie je niet meer wat er ooit op lag. Misschien vinden ze het daarom niet nodig om voor het toetje een nieuw bord uit de kast te pakken. Manon, Tobias en ik zijn slecht in schoon eten, dus wij eten iedere avond griesmeelpap of bitterkoekjespudding met jus en aardappel. Onbegrijpelijk, doe je al die moeite, smaakt de mokkapudding naar hutspot. A

Het idee was om gelikte filmpjes te maken van de vragen die ik het vaakst krijg over Slapen zonder slangen , mijn debuutroman die afgelopen januari verscheen. Zoals wel vaker stierf dat plan voorlopig in schoonheid. Tot het wél lukt, lees je hier de geschreven antwoorden. Kan ik net iets langer nadenken 😉