1

Op 16 september 2023 verscheen mijn eerste blog. Tijd dus voor een Bossche bol en een terugblik.

Dat ik bloggen een jaar zou volhouden had ik nooit verwacht. Meestal heb ik niet meer dan twee of drie vage ideeën op voorraad en is de inspiratie ver te zoeken op woensdag of donderdag. In een uiterst noodgeval blog ik daar dan maar over. Niet bloggen is namelijk geen optie.

Blogs over Slapen zonder slangen leveren de meeste likes, views en opmerkingen op. Toch schrijf ik er bewust niet te vaak over, bevreesd dat jullie, mijn trouwe lezers, zullen denken: ‘Ow jee, daar komt ze weer met d’r verhaal.’ Al getuigd het enthousiasme duidelijk wel van enig marketing potentieel.

Pas in januari vond ik met zondag de ideale post-dag. Blogs mogen niet teveel schrijftijd afsnoepen van mijn manuscripten en dat gebeurde vreemd genoeg wel toen ik ze op woensdag publiceerde. In het afgelopen jaar is dat 'probleem' ook opgelost omdat ik steeds sneller schrijf.

Bij de start bedacht ik dat de ideale lengte voor een blog 350 tot 400 woorden was. Het moest natuurlijk wel inhoud hebben. Inmiddels beperk ik mij tot wat ik daadwerkelijk te zeggen heb. De onderwerpen zijn lekker licht en luchtig. Er is al genoeg duister en zwaarte in de wereld. Liever een glimlach dan een traan.

Of er iemand op mijn blogs zit te wachten heb ik me nooit afgevraagd. Als ik aan het pad van zelftwijfel begin en het helemaal afloop, kom ik waarschijnlijk tot de conclusie dat ik net zo goed de hele dag in bed kan blijven liggen. Geen getwijfel dus, maar nog een jaar bloggen!