Vroeger thuis stond er altijd muziek aan. Op de vraag van mijn ouders: 'Welke muziek zullen we nu eens draaien?' Antwoordde ik met: 'Een halfuur stilte?' Naar muziek luisteren is voor een mij activiteit en die doe ik het liefst één voor één. Hoe dat zit, lees je hier: https://www.saskiahabraken.nl/post/tegelijkertijd
Bij voorkeur beleef ik muziek live tijdens een concert en dan maakt het mij niet uit of ik naar het Concertgebouw ga voor klassieke muziek of naar metalbands op Graspop. Altijd stilte om me heen hoeft natuurlijk ook niet. In mijn pubertijd luisterde ik, vaak liggend op mijn bed, steeds vaker naar muziek.
Als mijn leven een film zou zijn, dan is de muziek van toen de soundtrack ervan. Luister ik nu naar de nummers van toen, dan roepen ze allerlei herinneringen en emoties op, zoals alleen een geur dat ook kan. Om deze reden is schrijven en muziek draaien een activiteit die ik soms wél tegelijkertijd uitvoer. Kerstmuziek van Herman van Veen bracht mij midden in een schrijfzomer terug naar de kerstdagen uit mijn jeugd. Het leek of ik ons traditionele kerstavond eten -witte broodjes met gehaktballen- vluchtig proefde. Tijdens een schrijfretraite was ik met de albums van Nirvana, The Cranberries, Anouk en The Doors op repeat weer even vijftien. De sfeer van discozwemmen heb ik meteen te pakken als ik Rhythm Is a Dancer van Snap hoor. Inclusief mijn ongemak van zo’n avond, waarop iedereen het naar zijn zin leek te hebben en ik druk zocht naar een houding om aan te nemen. Hoor ik de Vier Jaargetijden van Vivaldi, dan hoor ik ook meteen het geklik van mijn vaders dia-apparaat en ruik ik de spiritus van de gourmetbranders.
Muziek helpt me alleen verder in een verhaal als ik al tekst heb. Dialogen schrijven, een plotwending bedenken, iemand laten handelen. Dát kan ik niet op muziek, dan overstemd het in mijn hoofd wat een personage wil zeggen. Met al die herrie op de achtergrond hoor ik de toon niet waarop iets gezegd wordt. Herinneringen aan echte gebeurtenissen maken het verzinnen ervan onmogelijk.
De onverwachte bonus van al die liedjes op de achtergrond, is dat ze het begincitaat opleveren van mijn boeken. Oké, met één boek is N natuurlijk 1. Hoewel,... 1.5. Want voor een tweede manuscript weet ik ook al met welk citaat het verhaal begint.
Comentários