Ik vertrek

In 2011 schreef ik een afstudeerscriptie met op de achtergrond non-stop afleveringen van Ik Vertrek. De eindeloze herhaling van nieuwe mensen die eenzelfde avontuur beleefd en had iets geruststellends waarbij ik heerlijk kon nadenken.

De laatste jaren kijken M en ik samen naar Ik Vertrek en regelmatig dromen we over een leven aan de andere kant van de grens. Zweedse bossen, Oostenrijkse bergen, Franse wijngaarden of Spaanse zon. Aan clichés geen gebrek. Ons leven is prima. Maar toch, hoe zou het zijn als? We delen een onbestemd verlangen naar iets nieuws, iets anders, iets groots.

De belangrijkste vraag is wat we moeten doen in het buitenland. Zeker omdat we geen Franse kasteelruïne willen opknappen, een Duitse camping beheren of matig bekeken vlogs voor YouTube over een moestuin in het zuiden van Zweden gaan maken. Zonder een antwoord stokt onze fantasie. Die al geremd wordt door mijn heimwee-gen en het sterke vermoeden dat vakanties in het buitenland - om het even welk - leuker zijn dan de werkelijkheid van alle dag op zo’n plek.

In een opwelling besloten we om naar de Emigratie Beurs te gaan. Misschien vinden we tussen de talloze stands met flyers het antwoord. Of niet. Dan hebben een fijne middag. Niets leuker dan samen luchtkastelen bouwen! De realiteit komt maandag wel weer.