In het bos zijn de wilde dieren

Mijn twee oudere broers maakten me vroeger van alles wijs. Ik trapte, onbekommerd en een tikkie naïef, overal in. Zo geloofde ik ze ooit op hun woord dat er vampiers op de rommelzolder woonden. ‘s Avonds hoorde ik iets tikken tegen de gipsplaten van de dakkapel, dus het kon best waar zijn. Jaren later ontdekte ik dat het halfblinde nachtvlinders waren die tegen het plafond vlogen.

Tijdens een vakantie in Duitsland, ik was een jaar of negen, stond onze tent vlak bij een bos. Op een middag kwamen mijn broers en vader terug van een wandeling. Tegen mij zeiden de jongens: ‘Sas, er zitten slangen in het bos. We hebben onze broeken in onze laarzen gestopt, anders kruipen ze erin. Slangen zitten graag in sokken.’ Die avond heb ik al mijn sokken gecontroleerd, zelfs die onder mijn luchtbed lagen.

In mijn hoofd was het een dikke, grote en vooral gevaarlijke adder. Waarschijnlijk was het een exemplaar zoals op de foto. En ja, ik was bang toen ik hem midden op het bospad zag liggen. M maakte dan ook de foto's, want dát durfde ik echt niet. Als het over de grond kruipt en kronkelt ben ik weg. Mocht blijken dat dit een uit de kluiten gewassen regenworm of hazelworm is, dan nog is de gedachte aan een slang op mijn pad al eng genoeg.