Een opvallend verschil

Mijn leesgenres verschillen van mijn schrijfgenres. Ik vind het heerlijk om te doorgronden waarom mensen doen wat ze doen. Vooral de (on)voorziene gevolgen ervan. Actie is reactie, wie de bal kaatst en zo. Onbegrijpelijke rare keuzes (of non-keuzes!) van personages zijn interessant om over na te denken. Het is aan mij om dat vreemde gedrag van personages te verklaren. Of op z'n minst begrijpelijk te maken.

Thrillers en in het bijzonder who-done-it's verslind ik alsof het paprika chips zijn of Bastogne koekjes. Zo'n schier eindeloze reeks met dezelfde speurder in dezelfde setting heeft iets geruststellends. Weet ik even niet wat ik lezen wil, dan kan ik altijd terugvallen op Agatha Christie, Ellis Peters, Robert Galbraith of Donna Leon.

Natuurlijk lees ik ook romans - al dan niet in het thema van mijn manuscript - maar de verhouding is, gok ik, een op vier.

Opvallend misschien, maar niet vreemd omdat lezen en schrijven voor mij ieder een ander doel dienen. De eerste is om te ontspannen, bij de tweede ben ik actief bezig.